<< z powrotem do filmu

JOANNA KOS-KRAUSE, KRZYSZTOF KRAUSE

 

JOANNA KOS-KRAUSE

Urodzona 8 grudnia 1972 roku w Olsztynie, reżyserka i scenarzystka. Początkowo pracowała przy programach telewizyjnych i reklamowych oraz filmach dokumentalnych. Była żoną reżysera Krzysztofa Krauze, z którym stworzyła jeden z najbardziej twórczych duetów w polskim kinie. Była pomysłodawcą, współscenarzystką i drugim reżyserem filmu „Mój Nikifor“ (2004). Pomagała mężowi także przy filmach telewizyjnych z cyklu „Wielkie rzeczy“. W 2006 roku jako współreżyser i współscenarzystka odebrała Złote Lwy na XXXI Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych za kolejny obraz stworzony wspólnie z mężem „Plac Zbawiciela“. W 2013 wielkim sukcesem okazał się kolejny film stworzony przez małżeństwo Krauze „Papusza“, poświęcony romskiej poetce Bronisławie Wajs. Po śmierci męża w 2014 kontynuowała prace nad filmem „Ptaki śpiewają w Kigali“, który został ukończony w 2017 roku.

 

KRZYSZTOF KRAUZE

Reżyser filmów fabularnych i dokumentalnych. Studiował w Akademii Filmowej w Łodzi. W latach 80. reżyserował filmy krótkometrażowe. Po 1988 roku zrealizował cztery filmy fabularne, z których wszystkie zdobyły krajowe i międzynarodowe nagrody. Jego największy dotychczasowy sukces był główną nagrodą na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Karlowych Warach w 2005 r za film "Mój Nikifor".
Szczególną uwagę poświęcono filmowi "Dług", w którym wygrał prawie wszystkie znaczące nagrody w 1999 i 2000 roku, m. i. Złotego Lwa na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni oraz Polskiej Nagrody Filmowej w kategoriach Najlepszy reżyser i Najlepszy scenariusz.
Po "Mój Nikifor" (2004) Krauze zakończył w 2006 roku wraz z żoną Joanną Kos-Krauze film "Plac Zbawiciela". Film był chwalony przez krytyków, psychologów i socjologów jako wrażliwy portret społeczeństwa i przyniósł Krauze ponownie Złote Lwy Gdyni i Polską Nagrodę Filmową.
Od 2001 był członkiem Europejskiej Akademii Filmowej.
W latach 2008-2011 był przewodniczącym Rady Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej.
Krzysztof Krauze zmarł 24 grudnia 2014 r. W Warszawie.

 

FILMOGRAFIA (wybór):

1987: „Nowy Jork - czwarta rano“ (Brązowe Lwy na FPFF w Gdyni); 1996: „Gry uliczne“ (Nagroda Specjalna Jury na XXI FPFF- Gdynia 98/ Machiner‘97); 1999: „Dług“ (Złote Lwy dla najlepszego filmu na XXIV FPFF - Gdynia‘99 oraz Nagroda Dziennikarzy/“Polskie Orły“ - Polska Nagroda Filmowa w kategorii: najlepsza reżyseria, najlepszy scenariusz za ‚99 r./ Paszport „Polityki“ 2001/ Machiner 2000/ nagroda za reżyserię na MFF-Filadelfia ‚01/ udział w Festiwalu w Berlinie: sekcja „Panorama“); 2004: „Mój Nikifor“ (na XXIX FPFF w Gdyni: Nagroda dla najlepszej aktorki: Krystyna Feldman / za montaż: Krzysztof Szpetmarski / Kostiumy: Dorota Roqueplo / Nagroda Dziennikarzy); 2006: „Plac Zbawiciela“ (CAMERIMAGE: Główna nagroda w Konkursie Filmów Polskich dla reżyserów K. Krauzego, J. Kos-Krauze i operatora Wojciecha Staronia;  FPFF w Gdyni: Grand Prix (Wielka Nagroda Jury „Złote Lwy“) / Nagroda Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej za „szczególną wrażliwość społeczną“ / Nagroda dziennikarzy / Nagroda Prezesa Zarządu Telewizji Polskiej / Nagroda za pierwszoplanową rolę kobiecą dla Jowity Budnik / Nagroda za drugoplanową rolę kobiecą dla Ewy Wencel / Nagroda za muzykę dla Pawła Szymańskiego; Złote Taśmy Stowarzyszenia Filmowców Polskich (FIPRESCI) za 2006 r.); 2013: „Papusza“ (Karlovy Vary (MFF)-Wyróżnienie Specjalne Jury / FPFF w Gdyni: Nagroda Festiwali i Przeglądów Filmu Polskiego za Granicą; Zbigniew Waleryś-Nagroda za drugoplanową rolę męską; Nagroda za charakteryzację; Jan Kanty Pawluśkiewicz - Nagroda za muzykę / MF Operatorów Filmowych „Manaki Brothers“ - K.Ptak i W.Staroń - Bitola-Bronze Camera 300 / Valladolid MFF-Nagroda za reżyserię; Nagroda Jury Młodzieżowego; Zbigniew Waleryś - Nagroda za najlepszą rolę męską / 2014 - Pune (MFF)-Nagroda dla najlepszego filmu; Nagroda za reżyserię, 2017 – „Ptaki śpiewają w Kigali“ (2016 Locarno - Międzynarodowy Festiwal Filmowy: Nagroda First Look dla filmu polskiego w fazie postprodukcji, 2017 Karlovy Vary – MFF: Nagroda dla najlepszej aktorki Jowita Budnik i Eliane Umuhire, 2017 Gdynia - Festiwal Polskich Filmów Fabularnych: Srebrne Lwy, Nagroda za główną rolę kobiecą Jowita Budnik i Eliane Umuhire, Nagroda za montaż, 2017 Chicago - Międzynarodowy Festiwal Filmowy: Srebrny Hugo za reżyserię Krzysztof Krauze i Joanna Kos-Krauze, Srebrny Hugo za role kobiece Jowita Budnik i Eliane Umuhire, 2017 Luksemburg - Central and Eastern European Film Festival „CinEast“: Grand Prix, 2018 Kraków - Międzynarodowy Festiwal Kina Niezależnego „Off Camera“: Nagroda Rising Star dla najlepszego aktorskiego debiutu w Konkursie Polskich Filmów Fabularnych Eliane Umuhire, 2018 Nowy Jork - The New York Polish Film Festival: Nagroda Ponad Granicami im. Krzysztofa Kieślowskieg oraz Nagroda im. Elżbiety Czyżewskiej dla najlepszego aktora Eliane Umuhire, 2018 Zielona Góra - Zielonogórski Festiwal Filmu i Teatru: Nagroda za najlepszą kreację aktorską dla Jowity Budnik.